Reglementen van het Sint-Jorisgilde te Niedorp
Iedereen kent de Nachtwacht van Rembrandt, het beroemdste schuttersstuk in Nederland. Schutterijen werden vooral populair na de overwinning van het Vlaamse burgerleger in de Guldensporenslag. De Guldensporenslag was een veldslag tussen het ridderleger van de Franse koning en een leger van Vlaamse burgermilities in 1302. Verrassend genoeg wisten de burgers het Franse leger te verslaan. De schutters speelden in dit leger een belangrijke rol: zij waren goed getraind in het gebruik van pijl & boog en dat bleek erg belangrijk tijdens de slag. In de veertiende eeuw richten ook veel Hollanders in hun steden schutterijen op. Schutterijen waren een soort gilde, maar dan voor een groep rijkere burgers die in hun vrije tijd hand- of voetboog schoten.
De schutters konden ook worden ingezet voor de stad tijdens oorlogen of voor de verdediging van de stad. Tot en met de eerste helft van de vijftiende eeuw werden deze schutters ook nog regelmatig meegestuurd op veldtocht. Elk jaar hielden ze ook een toernooi wie het best een metalen vogel, de papegaai genoemd, kon raken. De persoon die won, werd voor een jaar koning van het schuttersgilde. Niet alleen grote steden hadden een schuttersgilde: ook het dorp Niedorp had er een. In dit reglement van het Niedorpse schuttersgilde uit 1541 wordt ook gesproken over het papegaai schieten. Een van de opvallendste bepalingen is dat de schutters geen messen mochten meenemen tijdens de gezamenlijke maaltijden, omdat ze elkaar daarmee zouden verwonden in gevechten.
