Verblijf op de Terp
De Terp was een opgespoten hoop zand op een keileemplaat even ten zuiden van Wieringerwerf. De Terp was expres aangelegd, zodat mensen erheen konden vluchten als de polder zou overstromingen. Toen de Wieringermeer op 17 april 1945 door de Duitsers onder water werd gezet, bleef de Terp droog. Het droge gebied was ongeveer 4 ha groot. De Terp werd een eiland.
Een aantal gezinnen uit Wieringerwerf en het oostelijk deel van de Wieringermeer zocht een veilig heenkomen op de terp, toen de polder onder water werd gezet.
Ze namen het allernoodzakelijkste huisraad mee, en levensmiddelen, dieren en drinkwater. Zo was het goed uit te houden op het eiland. Deze 23 mensen zouden er 3 weken blijven, omringd door water en wachtend op de bevrijding. Ze zouden de Terp pas verlaten als er vanuit het Domeinkantoor, waar zich ook enkele mensen bevonden, een vlag was uitgestoken. In het Domeinkantoor had men namelijk een radio en kon men weten wanneer de Duitsers capituleerden. Overigens was het eiland wel gewoon per boot bereikbaar.
Hier vind je het verhaal van Sieb Veenstra over De Terp lezen.
