Dagboek uit de hongerwinter
Een klein stukje uit het dagboek van C. Geerligs uit Anna Paulowna. Hij woonde op de boerderij van zijn ouders, ‘Oosterveld’ aan de Kneesweg nummer 8. Hoe gaat het dagelijks leven op de boerderij in januari 1945, tijdens de hongerwinter?
Wat is belangrijk om te vermelden?
Er is duidelijk hoop op bevrijding aan het einde van de oorlog: de verjaardag van de kroonprinses en het oprukken van de geallieerden worden vermeld. Maar er zijn ook de problemen van de hongerwinter: er verbleven grote aantallen slapers op de boerderij en in de buurt. Slapers zijn mensen die uit de grote steden (bijvoorbeeld Haarlem, Amsterdam, soms Den Haag) naar het platteland zijn komen lopen of fietsen in de hoop wat voedsel te kunnen bemachtigen. Ze liepen soms dus helemaal vanuit Den Haag naar de Noordkop! Want op de boerenbedrijven in de Wieringermeer en de Anna Paulownapolder, en ook op Wieringen, is nog eten te krijgen. Daarvoor moesten ze wel betalen - het eten was erg duur.
De mensen komen van ver, kunnen niet dezelfde dag weer terug en mogen op deze boerderij blijven slapen. Let eens op het aantal! Het laten overnachten van hongerlijders op de boerderijen kostte de boeren veel werk en zorg. De boeren waren ook voorzichtig. Uit voorzorg nemen ze de persoonsbewijzen in van de slapers. De ellende is zo groot dat er ook gestolen en zwart gehandeld werd. Maar de meesten waren zeer dankbaar voor de geboden hulp.
