Een Kirgizische partizaan in Schagen
In de krant van 26 mei 1956 vertelde Iwan Rachmatow zijn bijzondere levensverhaal. Iwan was 17 jaar oud toen hij moest meevechten met de Russen. In 1918 werd zijn geboorteland Kirgizië ingenomen door de Russen en ingelijfd bij de Sovjet-Unie. Iwan werd gedwongen om zich aan te sluiten bij het Rode Leger.
Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vocht hij tegen de nazi’s aan het zogeheten ‘oostfront’, de grens tussen Nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie. De gevechten aan het oostfront waren berucht vanwege de extreme omstandigheden en de vele miljoenen doden. Iwan bleef in leven en sloot zich aan bij de partizanen: een verzetsbeweging die tegen de Duitse bezetter vocht, maar niet bij een officieel leger hoorde.
Tussen 1941 en 1944 werd Iwan meerdere keren tot krijgsgevangene gemaakt. Hij wist telkens te ontsnappen. Bij zijn laatste gevangenneming in 1944, werd Iwan door de Duitse Wehrmacht naar Nederland gestuurd om te werken voor de Duitse hulptroepen. Toen Iwan in Schagerbrug aankwam, probeerde hij contact te leggen met de plaatselijke bevolking om de Nederlandse taal te leren. Na enkele maanden werd hij in vertrouwen genomen en sloot hij zich aan bij het verzet. Terwijl de Georgiërs op Texel in opstand kwamen tegen de nazi’s, werd Iwan opgepakt nadat zijn naam was teruggevonden op een ledenlijst van het verzet. Door tussenkomst van zijn Duitse officier, mocht hij in Schagen blijven. Iwan is in de omgeving Schagen blijven wonen met zijn Nederlandse vrouw en kinderen tot aan zijn dood in 1962.
Het hele interview met Iwan lees je hier: Wanja de Partizaan
Meer informatie over de strijd aan het Oostfront lees je hier: Slag om Stalingrad
