Een vals persoonsbewijs voor Abraham Drukker
In april 1941 werden alle Nederlanders van vijftien jaar en ouder verplicht tot het bezit van een persoonsbewijs, een PB. Het was een identiteitsbewijs met een pasfoto, de vingerafdruk, woonplaats, geboortedatum en geslacht. Datum van afgifte en nummer van het persoonsbewijs werden aangetekend in de gemeentelijke administratie. Voor Joden was het persoonsbewijs ook nog aan de voor- en achterzijde bedrukt met een grote zwarte J. Zo waren zij voor deportaties makkelijk te identificeren. Het systeem van persoonsbewijzen heeft duizenden mensen het leven gekost omdat het opsporing en arrestatie makkelijk maakte. Een goed vals persoonsbewijs was voor vervolgden van levensbelang, maar het was heel moeilijk na te maken.
Dit zijn het echte en het valse persoonsbewijs van Abraham Drukker.
Tussen augustus 1942 en mei 1944 zat hij met zijn vrouw Juliette Cohen en dochter Marjan op verschillende plaatsen in Nederland ondergedoken. Tijdens het onderduiken schreef Abraham zijn herinneringen aan de eerste oorlogsjaren op.
Een uitgetypte versie van Abrahams herinneringen vind je hier.
