Engelse-Russische invasie 1799
De Bataafse Republiek was sterk verbonden met Frankrijk omdat het Franse leger de patriotten aan de macht had geholpen. Maar de Bataafse Republiek betaalde hier een hoge prijs voor. Zo verloor de Republiek veel grondgebied; Zeeuws-Vlaanderen, Maastricht en Venlo werden Frans grondgebied. Daarnaast moest de Republiek een grote som geld betalen en voor kost en inwoning zorgen van 25.000 Franse soldaten. Vijanden van Frankrijk werden nu ook vijand van de Republiek. Zo kwam Nederland weer in oorlog met Engeland.
Engeland besloot in 1799 samen met Rusland en andere partijen van het ancien régime het Franse keizerrijk en zijn bondgenoten aan te vallen. De hertog van York kreeg de opdracht het gebied tussen Den Helder en Den Haag te veroveren.
Op 22 augustus kwam het 40.000 koppen tellende Engels-Russische leger aan land bij Groote Keeten, een dorp tussen Den Helder en Callantsoog.
De prent uit 1803 van D. Langendijk laat zien hoe het Engels-Russische leger aan land komt. Rechts zijn de kust en de duinen te zien. In het midden zie je de gelande en oprukkende Engelse troepen. Geheel links is de Engelse oorlogsvloot afgebeeld en op de voorgrond zien we sloepen met soldaten en geschut.
Voor even was het spannend voor alle bewoners van Noord-Holland. Zij kregen het zwaar te verduren omdat manschappen van beide partijen huisvesting en voedsel opeisten van de bevolking (zelfs plunderden) en er in het gebied zwaar gevochten werd. De bekendste slagen waren de slag bij Bergen (19 september 1799) en de slag bij Castricum
(6 oktober 1799). Beide slagen werden gewonnen door het Frans-Bataafse leger, maar aan beide zijden waren duizenden doden te betreuren.
Na de slag bij Castricum tekenden de Engels-Russische coalitie en Frankrijk op 10 oktober de Conventie van Alkmaar, waarin werd vastgelegd dat het expeditieleger zich terug zou trekken uit Nederland. Voor de Fransen was de overwinning dermate belangrijk dat de overwinning op de Arc de Triomphe in Parijs wordt vermeld.
